Já quando a detençom dos dois titeriteiros de ideologia anarquista, componhentes da companhia “Títeres desde abajo”, a alcaidessa das “novas formas de governar” dera pautas de que sua carreira judicial a prol da falsa democracia constituiçonal seguia em pê contra toda caste de inimigas desta farsa. Co galho de tal intervençom policial nos seus terrenos munícipes, o concelho que ela preside tirara de nota pública (ainda vissível no seu portal) para deixar clara a sua postura (sic): “El Ayuntamiento está llevando a cabo medidas legales: la Concejalía de Cultura y Deportes se suma a la denuncia contra la compañía teatral y está estudiando la depuración de responsabilidades sobre la programación de este evento”; e nom só, culpabilizando aos artistas denantes de que fossem julgados (sic) “los artistas contratados han realizado acciones ofensivas, completamente fuera de lugar en cualquier contexto y totalmente irrespetuosos con los valores de convivencia, respeto y diversidad”.
Agora avança um passo mais nas suas justas medidas e vem de enviar á sua polícia, a polícia municipal dependente do seu governo no concelho, contra as mulheres da Associaçom Velaluz, que levam case 20 días em greve de fame para pedir que a violência de género seja considerada umha questom de Estado. Ditas mulheres asseguram que já receberom tres denúncias, dos días 23, 24 e 25 de fevereiro, por ocupar na Puerta del Sol mais espaço do que ela, a jefa, autorizara. De nada vale o argumento das protestonas de que se virom na necessidade de montar umha espécie de carpa para que a gente solidária que ficava a durmir nom se molhara coas fortes chuvas que estavam caindo. “Dois das denúncias som por isso e a terceira por todo quanto colocamos aredor da tenda na que estám as mulheres para a gente que nom estava acompanhando”, sostem umha portavoz das quatro mulheres que permanecem em greve (das oito que a iniciaram, quatro a deixaram por problemas) e que esperam estar lá até o vindoiro 10 de março; sempre e quando Carmela Carmona nom mande aos seus antidistúrbios a despejar a praza; coisa que nom seria de estranhar dadas suas maneiras repressoras.
Continuar lendo